Page 102 - Dissertation (3)

біріктіре алмайтынын көре аламыз" (R -2). Бұл тәсіл жаңа коммуникациялық
дағдыларды, оның ішінде айқындықты, қысқалықты және аудиторияны ұстай
білуді талап етеді.
Сонымен қатар респонденттер еліміздің барлық өңірінде азаматтармен
ашық диалог қағидасы жүзеге асырыла бастағанына назар аударды. Мысал
ретінде Ақсай қаласын келтіруге болады, мұнда халықпен тікелей байланысты
күшейту үшін арнайы Telegram арнасы құрылған. Осындай тәжірибелер
тұрғындарды жергілікті мәселелерді шешуге кеңінен тартуға мүмкіндік береді.
Осы тұста респонденттер жоғары лауазымды тұлғалармен тікелей байланыс
арналарын құру қажеттігін де атап көрсетті: «Егер президентте хабарласатын
тікелей WhatsApp болса және мемлекеттік қызметшілерге халықпен ашық
және жылдам коммуникация орнатуға мүмкіндік берілсе, сол кезде ғана кім
қалай жұмыс істейтінін анықтауға болады» (R-6).
Жалпы зерттеу нәтижелерін зерделеу негізінде Қазақстандағы мемлекеттік
қызметшілердің кәсіби коммуникациялық дағдыларын дамытуда оң өзгерістер
байқалатын бірнеше бағыттарды анықтауға болады:
1. Формализмнен цифрлық ашықтыққа көшу - жаңа платформаларды
пайдалану арқылы ақпаратқа қол жеткізуді жеңілдетіп, азаматтардың
өтініштеріне тезірек жауап беруге мүмкіндік берді.
2. Кері байланысты нығайту көп жағдайда азаматтардан келіп түскен
ұсыныстарды байыпты түрде қарастыруға және қолданысқа енгізуге жол ашты.
3. Қоғамның және қоғам өкілдерінің саясаттағы маңызды рөліне деген оң
көзқарасты қалыптасты. Мемлекеттік қызметшілер азаматтарды әкімшілік
жүктеменің көзі ретінде емес, қоғамдық мәселелерді шешудегі серіктесі ретінде
қарастыра бастаған.

4. Коммуникация жүргізудегі жауапкершіліктің артуы мемлекеттік
қызметшілердің өз іс-әрекетінің мәнін қысқа және анық жеткізе білу қабілеттерін
одан ары дамытуына негіз болды.
Сонымен қатар, мемлекеттік қызмет саласында орын алып отырған оң
өзгерістерге қарамастан, респонденттер арасында жүргізіліп жатқан
трансформациялар үдерісінде қайсыбір жүйелілік жоқ деген де пікірлер кездесті.
Бұл тұста респонденттердің бірі мемлекеттік органдардың жұмысында түбегейлі
өзгерістердің бола қоймағанын және «Халық үніне құлақ асатын мемлекет»
тұжырымдамасы тек декларация деңгейінде қалып отырғанын және көп
мәселелердің әлі де сахна сыртында шешіліп жатқанын атап өтті (R-2).
Сондай-ақ респонденттердің ойынша денсаулық сақтау, бюджет
шығыстары, әлеуметтік саясат сияқты негізгі мәселелері жөніндегі ақпаратқа
қолжетімділікте белгілі бір деңгейде шектелу әлі де бар. Респонденттердің бірі
«Қызмет көрсету туралы ақпарат аз, әсіресе медицинада, адамдар екпе алудан
қорқады, оның не екенін және неліктен екенін білмеймін» (R-13) деп көрсетеді.
Бұл өз кезегінде мемлекеттік қызметшілердің коммуникациялық сауаттылығын
және қоғамдық ақпаратты стратегиялық басқаруға сапаны арттыру қажеттілігіне
назар аударады.

102